شاید هیچ کس به اندازه هندی ها فواید عسل گون زول را بررسی نکرده باشد. عسل هدیه طبیعت به بشر بود و به عنوان یک عنصر ضروری برای هر آشپزخانه تجویز می شد.
به عنوان بخش مهمی از رژیم غذایی برای افراد بالای 12 ماه دیده می شد. عسل به عنوان یک غذای پیش هضم شده در نظر گرفته می شد و گفته می شد که به راحتی توسط انسان هضم می شود.
یکی از کاربردهای عسل در آیورودا و سیدا به عنوان وسیله ای برای داروها است. هنگامی که داروها با عسل مخلوط می شوند، به راحتی و به سرعت جذب بدن می شوند و از طریق گردش خون در سراسر سیستم پخش می شوند.
همچنین گفته می شود که عسل قدرت یک دارو را حفظ کرده و اثر آن را طولانی می کند. متون سیدا عسل را به عنوان بخشی از درمان مسائل مربوط به اوشنا، مخاط اضافی، استفراغ، مشکلات گاز و ناخالصی های خون تجویز می کنند.
هفت نوع مختلف عسل را معرفی می‌کنند که گفته می‌شود عسل جمع‌آوری‌شده از جنگل‌های انبوه کوهستانی، معروف به ملایتن یا عسل کوهی، دارای بالاترین ارزش دارویی است. گفته می شود که این نوع عسل دارای خواص بسیاری از گیاهان دارویی است که زنبورها از آنها شهد می گیرند.
اگر از بیماری‌های مرتبط با سرماخوردگی رنج می‌برید یا از آن دسته افرادی هستید که هر روز صبح باید با انسداد سوراخ‌های بینی دست و پنجه نرم کنید، مصرف چریش، فلفل، عسل و زردچوبه می‌تواند تا حد زیادی به شما کمک کند.
در اینجا چند راه حل ساده وجود دارد. گزینه 1: 10 تا 12 دانه فلفل را به طور تقریبی خرد کنید و آنها را در دو قاشق چایخوری عسل یک شب خیس کنید.
دانه های فلفل را صبح مصرف کنید و مطمئن شوید که آنها را خوب بجوید. همچنین می توانید مقداری زردچوبه به عسل اضافه کنید. گزینه ۲: برگ‌های چریش را آسیاب کرده و خمیر را به شکل یک توپ به اندازه سنگ مرمر بغلتانید. توپ را به عسل آغشته کنید و هر روز صبح با معده خالی آن را قورت دهید.
تا 60 دقیقه آینده چیزی نخورید تا چریش از سیستم عبور کند. این همچنین به سایر انواع آلرژی ها مانند حساسیت های پوستی یا غذایی کمک می کند.
