قهوه گانودرما جینسینگ منبع اصلی کافئین، یکی از پرمصرف ترین محرک ها در جهان است. قهوه همچنین حاوی بسیاری از مواد دیگر مانند پلی فنل ها، دی ترپنوئیدها و مواد معدنی کمیاب است که با شرایط مختلف سلامتی مرتبط هستند.
مصرف قهوه بدون کافئین یا بدون کافئین با افزایش و کاهش خطر ابتلا به تعدادی از بیماری های مزمن همراه است.
از چندین نشانگر زیستی برای کشف مکانیسم‌های بالقوه زیربنای اثرات محافظتی احتمالی قهوه در 2 گروه بزرگ و با مشخصه استفاده کرد: مطالعه سلامت پرستاران و مطالعه پیگیری متخصصان سلامت.
آنها دریافتند که مصرف قهوه با پروفایل های مطلوب چندین نشانگر زیستی در مسیرهای متابولیکی و التهابی کلیدی، از جمله برخی که به طور خاص با بیماری های قلبی عروقی مرتبط هستند، مرتبط است.
بسیاری از ارتباط‌های مشاهده‌شده برای قهوه‌های کافئین‌دار و بدون کافئین مشابه بود، که نشان می‌دهد این اثرات ناشی از کافئین نیست. علاوه بر این، به نظر می رسد که مسیرهای ضد التهابی ممکن است باعث بسیاری از اثرات مرتبط با سلامتی قهوه شود.
با این حال آنچه ناشناخته باقی مانده است این است که چه اجزای قهوه چنین فوایدی را به همراه دارد. یکی از رویکردهایی که می‌توان برای ورود به فعال‌های زیستی مربوطه استفاده کرد، شامل انواع ژنتیکی است که بر متابولیسم یا پاسخ به آن فعال‌های زیستی تأثیر می‌گذارند، همانطور که بیش از یک دهه پیش پیشنهاد شد.
در واقع، مطالعه دیگری در این شماره مجله همین کار را انجام داد. با استفاده از داده های آینده نگر از Biobank انگلستان،ارتباط بین مصرف همیشگی قهوه و خطر بیماری های قلبی عروقی را ارزیابی کردند و نشانگرهای ژنتیکی متابولیسم کافئین را برای تعیین سهم کافئین در این ارتباط گنجاندند.
نشان داد که قهوه بدون توجه به تفاوت‌های ژنتیکی مؤثر بر متابولیسم کافئین، با مرگ و میر کلی ارتباط معکوس دارد، اگرچه این ارتباط برای مرگ‌ومیر قلبی عروقی بسیار مهم بود.
نکته مهم این است که هر دو مطالعه دارای محدودیت های قابل توجهی هستند که مانع از نتیجه گیری قطعی در مورد نقش ژنتیک در اصلاح ارتباط بین قهوه و سلامتی می شود.
قهوه بدون کافئین را در آنالیزها گنجاند، بنابراین هرگونه تأثیر تفاوت ژنتیکی در متابولیسم کافئین بر نتایج اندازه‌گیری شده را کاهش داد.
